Met Hilda mee op pad...........

Gisteren zijn wij Hilda de krottenwijken van Fortaleza in geweest. Er zijn er hier zo rond de 755 stuks.

Hilda werkt voor de Nederlandse stichting Tio Loiro (www.tioloiro.nl) voor vijf maanden in Fortaleza. Zij heeft er voor gezorgd dat wij bij wijze van uitzondering mee mochten met de stichting de slopenwijken in. De stichting heeft het doel om via sport en spel de kinderen educatie en waarde en normen bij te brengen. Dit doen ze in samenwerking met hun Braziliaanse partner Arca.

Gisteren hadden wij met Hilda afgesproken in een van de zwaarbewaakte winkelcentra in de buitenwijken van Fortaleza. Hier hebben wij even gegeten bij een Pizza Hut. We kregen zoveel dat wij het niet eens op kregen. Hier is het gebruikelijk dat je veel te veel op je bord krijgt en wanneer je afrekend het overige eten meekrijgt naar huis. Hilda weet te vertellen dat een aantal Braziliaanse collega´s het heerlijk vinden om de overgebleven stukken pizza op te eten. Dus de doggy bag gaat mee.

We zijn gaan lopen vanaf het winkelcentrum naar het kantoor van Arca, die in een redelijke buurt van Fortaleza zich bevind.
Daar aangekomen worden wij ontzettend hartelijk ontvangen. Iedereen is op de hoogte dat de broer van Hilda met zijn vriendin komt. (Al denken ze hier allemaal dat we getrouwd zijn)

We worden aan iedereen voorgesteld en we ontmoeten een jong en enthousiast team van onderwijzers die uiterst fleurig en opgewekt zijn. Wij zijn direct onder de indruk van hun enthousiasme en zangkunsten.

We worden even apart genomen door een vrouw die psychologe is. Zij legt ons uit wat de stichting doet en reilt en zeilt. Zij geeft ons aan dat het voor ons een bijzondere ervaring wordt wat die middag zullen gaan zien en meemaken.

Een half uurtje later zitten wij in een busje met 8 onderwijzers waarmee naar de buitenste buitenwijken. Al zingend verplaatst de bus zich vol met sport en spel materialen. Hilda verteld ons dat iedereen van het team razend enthousiast is en vol passie hun vak uitvoeren.

De wegen worden steeds slechter en dan rijden we de krottenwijk in. Al toeterend rijd de bus naar een open veld. Van alle kanten komen kleine kinderen aan rennen en gaan om de bus heen staan. En dan krijgen wij onze vuurdoop. Wij moeten de bus uit. Alle kinderen beginnen dos Metros (twee meter) naar Gerhard te roepen die opeens een attraktie is geworden. De kinderen willen geknuffeld worden. Je merkt dat de kinderen totaal geen warmte of liefde krijgen. Ouders geven hier helemaal niks om hun kinderen.

Het valt ons op dat de kinderen er heel erg slecht en ziek uit zien. Al snel komt er een oude vrouw naar Hilda toe die uitlegt dat er griep heerst en dat er sommige kinderen niet kunnen komen. Er is maar beperkt plek tijdens de sport en spel activiteiten voor de kinderen. Dus er staan kinderen bij die niet mee mogen doen.

Natas en ik doen mee met de spelletjes en dansjes met de kinderen van 4 tot 6 jaar oud. Alle kinderen willen onze handen vasthouden en worden opgetild. Ook komen er kinderen tegen ons aan staan die zwaar verwaarloosd zijn en die mee mogen doen met de groep en die even aandacht willen hebben.

Tijdens de lessen krijgen de kinderen een aantal keren water van de stichting. Ongelooflijk de kinderen doen hiervoor zowat een moord!! Wij hebben al spijt dat wij zo uitgebreid hebben gegeten bij de Pizza Hut.

Samen met Hilda hebben we nog even gekeken bij de andere leeftijds groepen. Hier krijgen de kinderen les in voedsel. Ze weten niet wat een brood, een ei of een krop sla is. Dit wordt hun geleerd via een groente en fruit memorie. Heel apart om dit mee te maken.

Aan het einde van de middag krijgen de kinderen eten van de stichting. Een bordje met crackers en een beker coco´s water. Wij hebben onze ogen uitgekeken. Een meisje van nog geen vier jaar geeft de helft van haar beker aan haar broertje van twee die niet bij groep hoort en dus geen eten krijgen. Samen delen.

En dan komt het moment dat de bus weer weg moet. Alle kinderen willen de onderwijzers en ons een kus geven en knuffelen en onder gejuich en gezwaai kan de bus met veel moeite wegkomen.

Nou jullie merken al dat alle indrukken die wij hebben opgedaan zijn teveel om via de website te vertelen. Maar het heeft ons wel ontzetten aangegrepen. Jullie horen de verhalen wel uitgebreider als we weer thuis zijn.

Vandaag is het donderdag en zijn wij lekker naar het strand geweest. Een luier en uitrust dag. Hilda en Tally komen straks naar ons toe en dan gaan we even een hapje eten.

Nou iedereen de hartelijke groeten van ons.

Website van Hilda is trouwens; www.hildaz.waarbenjij.nu

Groetjes van Natascha en Gerhard.